Onumdeki Pl-an

Daha ilk otostopla gezimin yarısında aklıma gelmişti şu soru: Bundan sonra nereye gitmeliyim? Çok düşünmeden hemen cevap verdim kendi kendime: Denizfenerleri.

Daha sonra da nereye gideceksin diye soranlara Denizfenerleri ne dediğim zaman Neden? Sorusunun peşine düştüler. Bence gerek yoktu. Neden olduğunu ben de bilmiyorum sadece birkaç bilinçaltı sebep olabilir. Mesela annemlerin 3 göbektir balıkçı oluşu, deniz kenarında doğup büyümem, ilk anılarımın denizlerle alakalı oluşu gibi gibi... Nedenini ben de bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki bu geziyi genç yaşta kanserden kaybettiğim rahmetli Kamil dayım a adamış olacağım. Genelde anlam yüklemeyi sevmem ama bu sefer böyle. Kendisi alkole, sigaraya ve kadına düşkündü. Kötü alışkanlıkları vardı. Zamansız gitti. Yeri ayrıydı.

Dediğim gibi bu sefer deniz fenerlerini kısmetse! gezmek istiyorum. Türkiye’dekilerin hepsini ne yazıkki planlayamadım ama hedefim Gebze’deki Yelkenkaya Feneri’nden başlayıp Hatay’daki Akıncı Feneri’ne kadar gitmek.

Bazı endişelerim var çünkü biliyorum ki büyük şehirlere yakınken otostop çekmek daha zor. Çünkü biz büyükşehir insanlarında güven duygusu epey azalmış durumda. Böyle olunca devamlı kıyı şeridinde olmanın nasıl bir avantaj yada dezavantaj yaratacağını görerek öğrenmiş olucam.

Diğer endişem ise kış münasebetiyle. Gerçi Van’da “soğuk” u tekrar tanımlama fırsatı buldum fakat çadırımın durumu pek iyi değil ve bunu kaldırabilecek mi bilemiyorum. Ama bu sefer teklif edilen barınma ve yemek ikramlarını ters çevireceğimi düşünmüyorum :)

Gittiğimde deniz fenerlerinden çok birşey de beklemiyorum. Güzel manzaralar, geniş kırlar, yüksek yamaçlar, güzel kuleler... beklemiyorum.

Araştırma aşamasında bir kaç yayına ulaştım. Bunlardan biri Novartis in çıkardığı Yalnızlığın ışıkları deniz fenerleri / Metin Tankuter. Daha çok resim ve kısa bilgiler içeriyor. Benim için daha verimli olan diğer eser ise Atlas Keşif Kitaplığı 2011 Özel Koleksiyonu’ndan Türkiye Deniz Fenerleri Atlası. Ersin Demirel hazırlamış. Kendisi rehber. Şöyle bir de blogu var. Tavsiye ederim. Kendisiyle konuştum bana gezi boyunca uzaktan danışabileceğimi söyledi beni mutlu etti.

Son olarak hala yolda.org u okurken kıskanıyorum. :)

Ve Seda! Kitaplar ve filmler eğer yaşamda birşeyler edinebileceğimiz öğretiler ise ben en büyük öğretinin hayat olduğunu düşünüyorum!

Vesselam.